Fırtınalar yaratmam sende,
canını yakmam...
Ne hırpalarım seni,
ne de kükrerim hoyratça...
Sessiz bir sızı bırakırım ama,
hep içinde acıyan...
Bitti zannetsen de bazen umutla;
her yağmurda ve rüzgarda
açılır, tam kapanamayan yaran...
Ağrın da, çaren de ben olurum en sonunda,
Ne benimle, ne bensiz yaşam kolay olmaz sana,
Ağaçlar devrilmez belki bu yıkımda,
Ama ben esmeden, devam edemezsin yoluna...
19.11.2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder