Öküz öldü...

Bazı arkadaşlıklar vardır, önce iş ilişkisi şeklinde başlayan, daha sonra dostluğa dönüşen. Böyle durumlarda kendinizi şanslı hissedersiniz; şekillenen bu ilişki için. Ancak bazen iş ilişkisi bittiğinde, karşınızdaki insanın arkadaşlığı da biter. Sanki o süreç satın alınan bir hizmetmiş gibi... 

 Maalesef ben bu şekilde arkadaşlıkları birkaç kez yaşadım. Başka yaşayanlar da olmuştur eminim.

 “Öküz öldü ortaklık bozuldu” örneğini en son geçenlerde yaşadım. 2-3 yıldır hizmet aldığım bir yere gitmeyi bıraktım. Yani kötü bir olay yaşandığından değil, sadece bir süre istemediğimden. Birkaç organizasyonuna katılmadım, dolayısıyla para da ödemedim. Bana göre bu durum  süre gelen diyaloğun bitmesi anlamına gelmiyordu. Sonuç olarak “para ile alınan servis” başka, “paylaşılan dostluk” başkaydı benim için. İkisini ayrı ayrı değerlendirmek gerekiyordu... Ancak karşı tarafın olayı bu şekilde algılamadığını, hatta tüm dostluklarının bu şekilde “çıkar” ilişkisi şeklinde olduğunu farkettim. “Sen bana para vermezsen...” veya “Benim senden maddi bir çıkarım yoksa...”

Yani çok üzülmeye üzülmedim doğruyu söylemek gerekirse, ancak bu satırları yazdığıma göre etkilendim demek ki! 

Acaba artık, eski dosluklar hariç, iş odaklı başlayan tüm dostluklar bu şekilde miydi?.. Ben mi gerçek olmayan bir illüzyonun varlığına inanıyordum?... Yoksa bu durum bir kaza kurşunu muydu?..  Belki de yaşanan ekonomik dar boğazda, iş sahipleri müşterilerine böyle davranmak zorunda kalıyorlardı... Bilmiyorum... Ancak şartlar ne olursa olsun, işin profesyonel seviyede kalması  gerekmiyor muydu, durum sadece para karşılığı hizmet ise?!?!

Her neyse... anlayacağınız bir “öküz öldü ortaklık bozuldu” olayından sonra; iş arkadaşlıklarını sorgulamaya başladım. Acaba mevcutlar da öküz ölünce bitecek miydi?... Yoksa devam edecek miydi?... Bekleyip göreceğiz...