11 Haziran 2015 Perşembe

Araf... yarım kalmış bir duygunun hikayesi...



Genelde çabuk karar veren biriyim, çoğu insanı şaşırtacak hızda... İç güdülerime de hep güvenirim bu konuda, en doğru rehberim olduğu için, karar anlarında... 

Hatta ne duyduğum, ne gördüğüm önemli değildir, en kritik zamanlarda. Bu güne kadar hiç yanıltmayan bir rehberiniz olunca yanınızda, diğer veriler pek bir anlam ifade etmiyor sonuçta.

Ama bazen, bu içsel rehber tıkandığında, ne olduğuna karar veremez olduğunda, uzun ve sancılı bir süreç başlıyor karar aşamasında... Bir yaz, bir kış... bir sıcak, bir soğuk, kalmış gibi Araf’ta...

Çok da aşina olmadığım bu sisli durumda, şimdi bir Araf ki her yanımı sarmış dumanıyla... Alışkın olmayınca da böyle durumlara; bir yazı yaşıyor ruhum, bir kışı, kararsızlık karmaşasında...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder